من امشب، شکنم ساغر / لب برجام، نزنم ديگر / عاشقم و مست نگاهت / مستم از نگهی دل‌جو / ساغر افکنم يک‌سو / پيش لبت باده بخواهم افتاده از مستی، در وادی سرگردانی / اينک من از مستی اين بی سر و سامانی / اين ره ندارد پايان / می‌دانم و می‌دانی گلی جان، گلی جان / ديدم تو را به راهی
به رهی ديدم برگ خزان / پژمرده ز بيداد زمان / کز شاخه جدا بود / چو زگلشن رو کرده نهان / در رهگذرش باد خزان / چو پيک بلا بود يادم آمد / شوق روزگار کودکی / مستی بهار کودکی / يادم آمد، آن همه صفای دل که بود / خفته درکنار کودکی تو ای عشق من / اميد شادی افزای من / دنيای من / رويای من / رفتی وفا نکرده هرسو می نگرم، هستی / درنظرم، ای شمع سحرم / يار عشوه گرم / بنگر چشم ترم
تا صورت و پیوند جهان بود / علی بود، علی بود / تا نقش زمين بود و زمان بود / علی بود، علی بود / با سه‌تار استاد عبادی من آن سرو چمنم / بدين قامت که منم / بهای گل مشکنم / گل از کجا برآورد اين قد و قامت / به پا شو از قامتش، شور قيامت پرستويی شد و پرپر زنون رفت / به صحراهای بی نوم و نشون رفت وفای تو چون مهربانيت کو؟ / به سينه آن عشق آسمانيت کو؟ / به پاکی چهره آسمان به عالم تو بودی / به پاکی شبنم پاک سحرگان به چشمم تو بودی
ای شمع شب تارم / تو رفتی زکنارم / به اميد تو نشستم، که بيايی / که بيايی، رخ دلکش بنمايی آه شررزای من / همدم شب‌های من / مانده به لب‌های من / ای که تو تنها، در دل شب‌ها / از غم عشقی آگاه / 18 سال قبل اجرا شده است. (1338) گل پامچال، گل پامچال / بيرون بيا، بيرون بيا / فصل بهاره، فصل بهار از برِ من تو چرا رفتی / به‌کجا، به‌کجا رفتی / تو مرو، که رود ز دل آرامم / گذرد به فغان، همه ايامم / 18 سال قبل اجرا شده است. (1338) خدايا، عاشقی جز غم چه‌داره؟ / به‌غير از حسرت و ماتم چه‌داره؟ / خدايا ساز پرسوزِ دلِ من / در اين آهنگ زير و بم چه‌داره؟
سيما / تو سر تا پا طلايی سيماجان بهارآمد که باهم گل بچنيم / بله آقا ميرزا ماشاالله / چو بلبل درکنار گل نشينيم / بله آقا ميرزا ماشاالله قسم به خدا، به نور صفا / به اشک گرم، به آه سرد / به دل‌های سراپا درد / به مجنون بيابان‌گرد / به ساغرِ می، به لاله نی شب و روز قالی کرمان ببافم / ذره‌ذره، تيکه‌تيکه / اگه خون از سرانگشتم بريزه / چکه‌چکه، چکه‌چکه
